JeanineinSriLanka.reismee.nl

After Christmas

Mijn andere vakantieverhalen zie je op foto’s, het was een heerlijke vakantie! We hebben allebei enorm genoten!

Kerst is voorbij of toch niet? Ik hoop dat jullie allemaal goede en gezegende dagen hebben mogen beleven. En dat het niet alleen maar uiterlijk is geweest, maar dat we ook mogen weten dat de Heere Jezus in ons hart geboren mocht worden, zoals dat op het Zondagsschool kerstfeest ook werd verteld.

Voor mij was het mijn eerste Kerst zonder mijn ouders, zonder mijn broers en schoonzussen. Gelukkig waren de vrienden en vriendinnen zo gezellig om even te Skypen. Zaterdagnacht stond de wekker om 2 uur, oef… dat is echt niet lekker dus ik stuur al dat ik er toch van af zie, maar nee, ze zitten te wachten. Heerlijk om ze allemaal eventjes te zien!

Zondagmorgen is het een drukte van belang, terwijl ik over straat loop richting de kerk, klinkt er zo af en toe een geroep: Merry Christmas! Dat maak je in Nederland toch eigenlijk niet mee. Er worden weer heel wat zoenen verzameld. Tijdens de dienst is het heel druk. Wat maakt deze Kerst nu verschillend van het wereldse kerst? Dat is het onderwerp van de preek. Hebben we de Heere Jezus mogen ontvangen in ons duistere hart?

Na de kerk, word ik opgewacht door Kavitha. Door de drukte heb ik haar niet kunnen vinden voor de dienst. De een na de ander komt een hand geven. Ik ben uitgenodigd voor een lunch bij Kavitha thuis, super leuk! Maar het eten moet nog even gehaald worden en dus moeten we eerst langs het huis van de verloofde van Kavitha. Super spannend, ik bedoel: ik heb nu zoveel over hem en zijn moeder gehoord en dan is dit de eerste keer dat ik hem echt zie. Het wordt heel gezellig en ik kreeg krentenbrood met boter. SUPER LEKKER! Daarna stappen we met alle benodigdheden in de Tuktuk op weg naar Kavitha’s moeder. De lunch bestaat uit iets Pakistaans: rijst met kip en cashewnoten en allerlei soorten ‘sausjes’. Na de lunch geef ik Kavitha, haar moeder, haar broer en schoonzus en haar neefje een klein cadeautje. Volgens mij heb ik dat nog nooit gedaan met Kerst. Ik krijg oorbellen van Kavitha, hele mooie!

Als ik naar huis ga in de Tuktuk, krijgen we een soort van aanrijding met een lesauto. Er wordt niet gestopt om een schadeformulier in te vullen, ze gaan gewoon lekker door en ik zit lichtelijk verbaasd om me heen te kijken. Nou dat meisje weet in ieder geval hoe het voelt. Thuis gekomen ga ik lekker een poosje Skypen met pap en mam, uiteindelijk vooral met mam, want pap kan mij niet verstaan :D

Gisterenavond, dus zaterdagavond, ben ik naar mijn 6de of 7de Carolservice geweest, een juf had me uitgenodigd. Prompt zie ik dat de directrice meezingt in het koor. Hoe leuk! Ze stond, met haar omtrent 70 jaren, te springen dat ze me zag. Ze nodigde me uit om het Kerstdiner met hen te houden. “Dress you a bit” dat was de opdracht. Daarna ging ik trouwens uit eten met de juf van groep 1. Dat was heel gezellig!

Goed, zondagavond rond 8 uur, uiteindelijk half 9, werd ik opgehaald. Ik zat een beetje met kromme tenen in de auto. Want bewijs maar eens of iemand die al wat ouder is, nog goed kan rijden. Gelukkig gaat alles goed, op een afslag missen na. Het is me een huis waarin ik terecht kom! Geweldig groot, een echte zachte bank, een soort vijvertje onder de trap, mega grote keuken. Iedereen vindt het helemaal leuk dat ik er ook bij ben, na een poosje komen er ook wat jongere mensen. Daar kan ik het goed mee vinden, we steken wat vuurwerk af met de kinderen. Dus ik sta met sterretjes in mijn hand op de foto.

Tweede Kerstdag kennen ze hier niet, dus om 7 uur zit ik weer in de bus. Op weg naar het kindertehuis. Ik heb nog nooit zoveel blije kindertjes gezien, wat geweldig om te zien. Ik krijg van elk kind een zoen of een grote knuffel. En als ik weer weg ga, gebeurt er hetzelfde. Ze denken dat ik nu niet meer terug kom. Maar hoe leg ik dat nu eens uit met handen en voeten? Dat wordt wat zaterdag, als ik echt afscheid moet nemen…

Ik ga wat vroeger naar huis, want ik wil graag naar de kerkdienst thuis luisteren. Na de kerkdienst Skype ik met Pethra en Rick. Heerlijk om ze weer eventjes te zien! En even lekker kletsen over álles, is toch heerlijk.

Dan begint het Kerstfeest van de zondagsschool. Half 3 zit ik klaar om te luisteren. Wat gek om het helemaal hier te horen, maar wat gaat het goed! Ik ben trots op alle kinderen en op de juffen die allebei zo mooi kunnen vertellen! Er wordt ook aan mij gedacht, vooraf en in het gebed. Dat doet heel goed, omdat je toch een hele andere Kerst hebt gehad dan anders.. Ik moet zeggen: het gaat heel goed hoor, ik red me prima, maar als je ziet dat er lekker gegourmet wordt, tjsa… dan kan ik alleen maar zeggen: dat doen we snel nog eens!

Na het kerstfeest heb ik geskypt met mijn trouwe vrienden in Veenendaal. Jorrit en Marieke hebben heel wat te vertellen, maar ik nog meer. Gewoon gezelligheid!

Zoals je leest is het dus vooral de techniek die het mogelijk maakt om met thuis contact te hebben, wat ik ontzettend leuk vind en vooral heel fijn vind!

We zijn nu nog een weekje in Prem Nivasa. Wat heel gezellig is, ik kwam binnen en kreeg van alle drie de ‘juffen’ een knuffel. Ik kreeg zelfs een armbandje, omdat ze me zo leuk vinden. Dat is toch positief. Daarnaast worden de kinderen heerlijk geknuffeld, hebben we leuk gespeeld met al het speelgoed en wordt er weer eten gegeven. Oh ja een grappig feitje, er is hier ook een Australiër, ik kan haar vooral niet verstaan, maar goed, dat terzijde. Na een paar keer: “He?” “I am sorry?” “What did you say?” vertelt ze dat ze is gebeten door een van de kinderen, dat ze zelfs naar de dokter was. Ik word gelijk een beetje bang, maar ach ondertussen weet ik ook wel hoe ik de kinderen een beetje om kan krijgen. Gewoon tellen tot 3 of 10 in het Engels en dan heel snel een grote hap naar binnen duwen. Daarin hebben ze de grootste plezier en ze eten dan een beetje door.

Heel anders dus dan ik gewend ben en dan komt zaterdag het moment dat we het oude met het nieuwe jaar verwisselen. Wat hier in de kerk wordt gedaan, dus ik zit op dat tijdstip in de kerk. Het wordt vast weer heel anders dan thuis. Geen oliebollen en appelflappen, maar vooral geen goede gesprekken zoals we vorig jaar hadden ’s avonds laat.. En mijn verjaardag op die dag natuurlijk. Ik heb het maar niet tegen iedereen gezegd, sommigen kunnen gewoon geen cadeautje kopen ofzo en dan ben ik bang dat ze dat dan toch doen.

Ik wens jullie in ieder geval een hele goede jaarwisseling toe! Voor sommigen zal het moeilijk zijn en dat heb ik misschien zelf ook wel een beetje. Er is in 2016 heel veel gebeurd. Op het gebied met vrienden, reizen, maar vooral in verband met het overlijden van tante Jacq. We hebben zekerheid, maar het was voor ons vooral een oproep! Ik hoop dat het verder mag uitwerken, ook bij mensen die het eigenlijk niet helemaal willen.

Gods zegen toegewenst in 2017!

Wat de toekomst brengen moge, mij geleid’ des Heeren hand!”

Nog maar een paar weekjes en dan kan ik jullie weer opzoeken!

Liefs Jeanien

Trouwens heel leuk om te lezen, dat er mensen in de kerk zijn die mij ook volgen! Super!

Reacties

Reacties

Petrine

Weer genoten van je verslag... geniet er nog even van!
Het verhaal van de theeplantages en de fabriek: heel herkenbaar. Leuk om te lezen...

PA

Zo. Nu ben ik weer helemaal bij.
Lezen gaat beter dan luisteren :).
De dagen vliegen voorbij. Ben benieuwd naar al je foto's.
Zullen we daar maar een weekje voor uittrekken?

Ma

Wij vergeten niet hoor dat je aanstaande zondag jarig bent:)
Het zal wel heel raar zijn zonder jou. Ik hoop eigenlijk dat er wel mensen zullen zijn die jou feliciteren, anders is het wel heel kaal.
Gelukkig kunnen we skypen en appen!

Tot gauw!
Ma

tante An

Ha Nien, van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
Voor je nieuwe levensjaar het nodige toegewenst onder de zegen van de Heere! We hopen je gauw weer te zien,het gaat nu snel.
Een fijne tijd nog hoor,en veel liefs van ons allemaal uit Wijk en Aalburg

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!