Tot nu toe…

Wat ik hier allemaal meemaak,

Gebeurt soms tot zelfs heel vaak.

Daarom nu een soort van terugblik,

Dat geeft ons namelijk de grootste schik.

Laten we beginnen bij het begin,

Een pizza op Londen ging er wel in.

Daarna stegen we op om te gaan,

Om vervolgens met winterkledij in de snikhitte te staan.

De taxi bracht ons met 80 km/uur naar het huis.

De grote kamer en de tuin, het voelde als ons thuis.

We hebbe contact met Jan en alleman,

Maar we waren nogal moe, wat vind je daarvan?

We kiezen vaak voor transport met tuktuk,

Palmen, kokosnoten, toeters en bellen: wat een geluk!

De eerste echte schooldag komen we te laat,

Tsja, dat heb je als je met een welwillende man mee gaat.

De schooldag is tot half 12, half 1 of twee uur,

Wat dus ’s middags leidt tot een beetje avontuur.

De Mac Donalds hebben we heel snel in de gaten,

Waar we dus geregeld, na een bezoekje aan het strand, aten.

Dan komt de dag van het olifanten spotten

Waar we eerst voor in de trein motten,

Nog één plekje, lekker warm

Joke op schoot, zodat ik nog meer opwarm.

Dan de TukTuk, geen metertaxi of iets.

Waardoor je dus veel te veel betaalt of zoiets.

Wassen, lopen, knuffelen, rijden,

Olifanten kijken echt niet op van twee Neerlandse meiden.

Vervolgens krijgen we in een kruidengarden,

Van alles opgesmeerd en een massage wat ons een beetje verwarde.

Op zondag gaan we naar een bijzondere kerk

Net even wat anders dan GerGem, dat is wat ik merk.

Toch ook best leuk zo’n enthousiaste voorganger,

Door zijn woorden: “Lovely, great to have you here” worden we totaal niet banger.

We spenderen weer wat tijd op school,

Daar hebben Joke en ik de grootste lol.

Soms hoe je elkaar maar net aan te kijken,

Om vervolgens met je lach het volgende dorp te bereiken.

Al de kerstinspiratie van de juf komt uit de kast,

Wij worden daar totaal door verrast.

We zingen wat af met de kinders,

Wat zorgt voor een heleboel liefdevolle vlinders.

Joke neemt vrijdags afscheid van de school,

Ze krijgt een tekeningenboekje helemaal vol,

Van alle kinderen en zelfs van de jufs:

“Lieve Djoke (k= Engelse g): God bless you!

Nu nog even geen huilerig gedoe!

We gaan nog op pad naar een speciale markt,

Wat natuurlijk vele malen leuker is dan de saaie supermarkt!

Dan komt de maandag van het afsceid,

Ja Jook, je bent echt een geweldige meid!

Je kookkunsten ga ik enorm missen.

Daarbij de vele lol en de gesprekken over meidenonderwerpen,

We hebben elkaar weer flink op mogen scherpen.

Een cadeautje van Kavitha, een lach en een traan,

Nu moet je toch echt in die mini budget taxi gaan.

En dan ben ik alleen.

Een heel avontuur, over het algemeen.

De een na de ander komt aan me vragen,

Hoe het me alleen vergaat en ik mag niet klagen!

De mannen blijven wel toeteren en kijken je na,

Het hoort erbij en het is echt niet eng hoor, pa & ma!

De ene juf na de andere juf nodigt me uit,

Dus zo af en toe ben ik er even tussenuit.

De avond bij Kavitha en haar moeder zal ik niet snel vergeten

Daar heb ik heerlijk Sri Lankaans gegeten.

Maar wat een armoe komt er voorbij en wat zijn ze toch zo blij!

Ik moet tevreden zijn met dat wat we hebben in de Nederlandse maatschappij.

Uiteindelijk wordt het heel erg laat,

Omdat de kerktelefoon weer aangaat,

Waarbij de kinderen heerlijk zingen,

Ik hou echt van deze Kerstdingen!

Tot Heerlijkheid van de Koning, daar gaat het om,

Dit gaat over de gehele aarde alom!

Die zondag praat ik lekker Nederlands, met mensen die hier al vrij lang wonen.

Daarna was ik een soort helemaal in de bonen!

Het voordeel van alleen reizen,

Is dat je met iedereen kan kletsen, zonder dat ze je afwijzen.

Iemand van de UK, Duitsland, Australië en nog meer,

Ik geniet daarvan, keer op keer!

Deze week ga ik de bovenbouw ‘les’geven,

Er is daar enorm veel te beleven!

Ik laat ze de LORD’S Prayer op mijn phone zien,

En nu kan je het al raden misschien..

Er komt iemand met grote vaart tegen m’n hand,

FLATS op de grond, een IPhone is daar niet tegen bestand..

Ook dat soort dingen gebeuren,

Daar moet je vooral niet om treuren.

De saree heb ik pas komende dinsdag aan,

Dus tegen die tijd komt er hier een fotootje op te staan!

Oh ja, de presentatie voor leraren is weer verzet,

Dat doe ik dus na de vakantie met de grootste pret.

Wel hebbe ze allemaal een formulier,

En helpen ze mij zeker te weten, op papier!

Ik ga met ms. Nimmi een citytrip doen.

Respect, zij rijdt een aut door Colombo met redelijk goed fatsoen!

Zo af en toe blijft ze staan,

Want al de kerslichtjes staan aan!

Ik krijg Sri Lankaans eten toegediend,

Super lekker, misschien wordt het toch nog wel een beetje mijn vriend.

Na alle gezelligheid op school,

Ruikt de stad op vrijdag totaal naar het riool.

Lichtelijk smerig, maar je moet het ermee doen.

Ik kom weer thuis, me voelend als een moeie en slechte kampioen.

De Nederlandse patatdag houd ik in ere.

Dus na een dagje scriptie, strand en zonnebrand smeren.

Loop ik op mijn gemak richting een zaak waar ik kan eten.

Laat er nu net weer een man zijn, die mijn naam wil weten.

Helaas, ik heb geen naam, dat was mijn antwoord.

“Dan een telefoonnummer?” Zegt ie als hij mij hoort.

Stoïcijns loop ik door,

Ik negeer je compleet, sorry hoor!

Het gaat tot nu toe allemaal fijn,

Dat komt mede doordat we zoveel in contact zijn.

Een trotse lerares, trotse familie en vrienden is leuk om te zien,

Ik waardeer ze nóg meer, sindsdien!

Whatsapp en Skypen doe ik maar al te graag,

En: zijn er nog reacties op de blog? Dat is wat ik me elke keer weer afvraag.

Ik ben zo blij met de trouwe volgers en reactiegevers,

Dat ik dagelijks mijn pagina ververs.

Ik weet niet zo goed hoe ik u en jou moet bedanken,

Het klinkt me in ieder geval als muziek, die meelevende klanken!

Al jeukend aan de bulten,

Komt er een eind aan deze tumulten.

Heerlijk om weer zo bezig te zijn,

Dat zorgt bij mij voor een flink wat zonneschijn!

Vergeet nu niet,

Ik ben geen zwarte piet,

Zorg dat je reactie redelijk rijmt,

Dat je de woorden een beetje aan elkaar lijmt,

Zodat ik weer eens lekker kan lachen en schik heb,

Of stuur een mailtje of een app.

Kan je toch niet echt rijmen?

Dat geeft dan niks, want al die andere reacties en geheimen,

Vind ik ook gewoon serieus leuk!

Ik ben blij dat jullie lezen tot het einde toe,

Maar dan zeg ik nu echt: “Houdoe!”

Lieve opa Klaas en oma Jannie,

Vandaag is een moeilijke dag... Weet dat ik met alle liefde aan jullie denk en voor jullie bid!

Veel liefs Jeanine